Spel en speelgelegenheden (1981)

In een wijk van de Noord-Brabantse gemeente Udenhout werd door middel van systematische observaties een onderzoek gedaan naar het gebruik van speelgelegenheden door kinderen. Van de bestaande speelterreinen werd de bezoekfrequentie en de aantrekkelijkheid van verschillende speltoestellen vergeleken. De klassieke activiteiten als schommelen en glijden blijken het populairst en gecombineerde toestellen voor deze activiteiten krijgen voorkeur. De afstand die het kind moet afleggen zowel in de zin van de feitelijke loopafstand als in de zin van het aantal malen dat een straat overgestoken moet worden is sterk bepalend voor het bezoek aan het terrein. Het lijkt niet zo dat oudere kinderen verder weg gaan om op een terrein te gaan spelen. Geconcludeerd kan worden dat aantrekkelijkheid en bereikbaarheid meer nog dan vaak wordt aangenomen wervend werken en dus kinderen van de straat weghalen.