Bi-culturele tienermeiden en hun ouders over geldzorgen en niet sporten (2023)

Bi-culturele tienermeiden die opgroeien in armoede sporten vaak minder dan andere tieners. Dat komt door een combinatie van factoren, maar gebrek aan geld en tijd spelen daarbij een grote rol. Dat blijkt uit onderzoek van het Mulier Instituut onder bi-culturele tienermeiden die niet sporten.

Deze meiden hebben vaak wel positieve sportervaringen en vinden sport belangrijk. Maar ze hebben geen plek gevonden waar ze zich sportief en sociaal genoeg thuis voelen om de vele belemmeringen te (willen) overwinnen.

Minder mogelijkheden door geldgebrek
Te weinig geld thuis betekent niet dat sporten onmogelijk is, maar maakt de keuzes wel veel beperkter. Financiële ondersteuning is niet altijd voldoende en niet voor iedereen met geldzorgen beschikbaar.

Geen zin en geen tijd
De meiden geven ‘geen zin’ en ‘geen tijd’ vaak als redenen om niet te sporten. ‘Geen zin’ gaat ook over zin om tijd maken voor sport tussen alle andere activiteiten in hun dagelijks leven. Gebrek aan tijd heeft vaak te maken met de overgang naar de middelbare school en met bijbaantjes.

Weinig verschillende sporten
De meiden hebben maar met weinig verschillende sporten ervaring. Ook als sporten die ze in de toekomst willen doen, noemen ze een beperkte groep. Dat komt door een combinatie van geldzorgen thuis, opgroeien tussen twee culturen en vrouw-zijn. Ze kiezen bijvoorbeeld vaak goedkopere sporten waar je ook met alleen vrouwen kunt sporten. Met sportverenigingen hebben de meeste meiden geen ervaring.  

Zorgen voor geschikt sportaanbod
Om meer meiden aan het sporten te krijgen, raden we aan:

• Zorg dat meiden kennismaken met een breder sportrepertoire, liefst van jongs af aan.
• Geef tienermeiden zeggenschap in de organisatie van sportaanbod.
• Zet in op individuele begeleiding naar sportaanbod.
• Zorg voor meer flexibel en betaalbaar sportaanbod, ook alleen voor vrouwen.

In gesprek met tienermeiden en ouders
Voor dit onderzoek hebben we duo-interviews gehouden met meiden en een van hun ouders. En we voerden focusgroepgesprekken met in totaal 24 meiden. We deden dit onderzoek voor Kenniscentrum Sport & Bewegen en als onderdeel van het ZonMw-project ‘Ongelijkheid in sport en bewegen onder COVID19: De impact van sport voor een veerkrachtige samenleving’.