De wereld gaat op schaatsen (2003)

Na het succes van de bundels ‘Op het ijs’ en ‘Glad en wijd ligt het ijs’ heeft schaats- en literatuurliefhebber Max Dohle over de landsgrenzen gekeken. En dan blijkt dat niet alleen Nederlanders ontdooien als het vriest. Russen, Amerikanen, Belgen, Duitsers en zelfs de Britten binden de schaatsen onder. In ‘De wereld gaat op schaatsen’ zijn veel grote namen uit de wereldliteratuur terug te vinden: Woolf, Cheever, Dickens, Tolstoj, Tsjechov, Paustovskij. De koude oostenwind uit Rusland en Polen – Jerzy Kosinski – bracht ook Wilhelm Busch en Goethe op het ijs. België heeft een heuse schaatsroman, Japan kent de haiku. Maar bestaat er wel zoiets als een schaatsverhaal? Ook in deze bundel zijn liefde, dood, heldendom, begeerte, minachting en bedrog de belangrijkste thema’s, zoals in alle groteliteratuur. Wat de verhalen uit deze bundel bindt, is de plaats van handeling: het ijs. Schaatsen en ijs blijken universele metaforen voor het leven te zijn.