Spring naar content
Terug naar de kennisbank

Doet voorbeeld volgen? (2010)

gelijkenis in de vrijetijdsbesteding van kinderen en hun ouders

Door veranderde opvoedingsidealen is de overdracht van gewoontes, gedragingen en interesses van ouders op hun kinderen mogelijk veranderd. Ouders zijn in de af gelopen decennia meer op gelijke voet met hun kinderen komen te staan, waardoor kinderen tegenwoordig vaker zelf bepalen wat ze in hun vrije tijd doen. Het verschil in vrijetijdsbesteding tussen ouders en kinderen is hierdoor wellicht toegenomen. Daarentegen zijn ouders meer tijd in hun kinderen gaan investeren, waardoor gelijkenis in vrijetijdsactiviteiten mogelijk is toegenomen. In dit hoofdstuk onderzoeken we in welke mate kinderen en ouders meer of minder op elkaar zijn gaan lijken op het gebied van vrijetijdsbestedingen. Het gedrag van de ouders blijkt een grote invloed te hebben op dat van hun kinderen. Die invloed zien we vooral bij museumbezoek: als ouders een museum bezoeken, is de kans groot dat hun kinderen dit ook doen. Ook bij sport, kunstbeoefening en lidmaatschap van vrijetijdsverenigingen is de invloed van de ouders groot. Naast het ouderlijk gedrag zijn ook de opleiding en het inkomen van de ouders van belang voor de activiteiten die jongeren in hun vrije tijd ontplooien, zij het in mindere mate. Verder is het gedrag van de moeder meer bepalend voor het vrijetijdsgedrag van de kinderen dan het gedrag van de vader. Sinds 1983 is de invloed van de ouders nauwelijks veranderd. Alleen bij museumbezoek en lidmaatschap van vrijetijdsverenigingen is de invloed van de moeder toegenomen. Dit duidt op een grotere gelijkenis in de vrijetijdsbesteding van ouders en hun kinderen. Er is geen sprake van een grotere kloof tussen ouders en kinderen op het gebied van vrijetijdsbesteding; kinderen volgen juist de adviezen en voorbeelden van hun ouders op.

Literatuurverwijzing: Schols, M., Weert, C. van, & Haan, J. de (2010). Doet voorbeeld volgen?: gelijkenis in de vrijetijdsbesteding van kinderen en hun ouders. Sociaal en cultureel rapport 2010 (pp. 121-146)

Omschrijving