Erik Dekker (2004)

Van redelijk anonieme renner tot nationale held in drie weken. Het lukt Erik Dekker in 2000, het jaar waarin hij liefst drie etappes wint in de Tour de France. De successen blijven aanhouden, Dekker wint het prestigieuze klassement van de wereldbeker, en staat als eerste Nederlander nummer één op de wereldranglijst. Vergeten zijn de vele blessures die zijn loopbaan zo vaak afstopten, vergeten is de dag dat hij voor aanvang van de wereldkampioenschappen in Verona (’99) naar huis gestuurd wordt vanwege een te hoge hematocrietwaarde. In 2002 slaat het noodlot toe. Dekker breekt zijn heup tijdens Milaan-San Remo, een valpartij die het startsein is van twee seizoenen revalideren, geblesseerd zijn en vooral niet fietsen op het hoogste niveau. Dit boek vertelt het verhaal van een simpele jongen uit het Drentse Hoogeveen, die ondanks alle tegenslagen toch de absolute top bereikt. Om er weer even hard vanaf te vallen. Dekker praat, net als zijn directe omgeving en collega’s, openhartig over alles wat hem de afgelopen jaren is overkomen. Zo krijgt de lezer een bijzondere kijk in zijn gevoelsleven dat voor de buitenwereld vaak verborgen blijft.