Esports: Press X to Regulate (2020)

In esports strijden spelers op hun computer of console tegen elkaar in opgestelde competities om prijzen te winnen. Internationale teams hebben grote naambekendheid en de beste spelers worden als wereldbekende beroemdheden gezien. Hoewel esports wereldwijd al uitgegroeid is tot een miljardenindustrie is een juridisch kader in België tot nog toe uitgebleven. Dit zorgt voor veel onzekerheid, wat deze masterproef tracht op te lossen door aan esports en esporters een mogelijke kwalificatie te geven.

Esports als sport beschouwen lijkt voor sommigen een evidente onmogelijkheid: uren aan een stuk achter een scherm spelen kan geen sport zijn. Nochtans toont dit onderzoek aan dat esports niet zomaar uitgesloten kan worden. Om als sport beschouwd te worden zou een activiteit recreatief moeten zijn, vaste regels hebben, competitief moeten zijn en voldoende fysieke inspanning moeten vergen. Volgens sommigen moet hier ook een zekere graad van institutionalisering aan toegevoegd worden. Het belangrijkste obstakel voor esports is de fysieke inspanning, die volgens velen als niet voldoende geacht wordt. De klein-motorische vereisten voor esports zouden echter wel in aanmerking kunnen komen voor een kwalificatie als sport, zoals andere autoriteiten al hebben geaccepteerd.

Esporters spelen voor teams en kunnen op deze manier grote sommen verdienen met het professioneel spelen van video games. Deze masterproef toont aan dat esporters naar Belgisch recht als werknemers aangenomen kunnen worden, en ook als zelfstandige kunnen optreden. Het regime van betaalde sportbeoefenaars past wel beter bij de specifieke positie waarin esporters zich bevinden. De toepasselijkheid van deze regels hangen echter eveneens af van de kwalificatie van esports als sport. In dat geval zou de mogelijkheid om als gewone werknemer of als zelfstandige te werken sterk ingeperkt zijn.