Het recht op luiheid (1974)

De eerste publicatie stamt uit 1880 en heeft als titel ‘Le droit a la paresse’. Lafargue was ongetwijfeld één van de meest spectaculaire en tegendraadse figuren uit de socialistische beweging in de vorige eeuw. Dit boek is in de kern ook geen marxistisch geschrift. Lafargue stelt in zekere zin het proletariaat zelf verantwoordelijk voor de eigen ellende en slavernij. Het heeft immers de arbeid lief die het vernedert. Fel gaat Lafargue tegen een bepaald soort, ook door het socialisme gestimuleerd ‘arbeidsethos’ tekeer. Het proletariaat zou zich de resultaten van alle arbeid moeten toe-eigenen en op den duur met steeds minder arbeid moeten kunnen en willen leven, en genieten van de luiheid of lege uren, die ons gelegenheid schenken het ware leven (van de vrije tijd) te leiden.