Moderne armoede (1987)

Een permanente onderklasse tekent zich af in Nederland. Grote groepen Nederlanders leiden een kansarm en minimaal bestaan. Armoede lijkt zijn rentree te hebben gemaakt in de Nederlandse samenleving. Zij het dat de aard van de moderne armoede van een andere orde is dan die uit de jaren dertig. In deze studie, die gebaseerd is op een intensief onderzoek onder 120 Rotterdamse huishoudens, wordt een poging gedaan om een eigentijdse analyse te geven van armoede in de Nederlandse verzorgingsstaat. Moderne armoede moet worden begrepen in relatie tot de toegenomen overheidszorg, gewijzigde gemeenschapsstructuren, veranderde leefvormen en levenskansen van mensen aan de onderkant van de inkomensverdeling. Centraal in ‘Moderne armoede’ staat de vraag wat de sociale gevolgen zijn van het leven op het sociaal minimum. Hoe beleven de echte minima, de moderne armen van de verzorgingsstaat, hun situatie en welke strategieën ontwikkelen zij om zich staande te houden? In deze studie wordt de achterkant gepresenteerd van de cijfers die het politieke debat beheersen. De minima zelf komen daarbij uitgebreid aan het woord.