Motorische fitheid van basisschoolkinderen (10-12 jaar) (2020)
een neerwaartse trend in de afgelopen 10 jaar, factsheet
Motorische fitheid is (samen met het uithoudingsvermogen) een indicator voor fysieke fitheid. Deze factsheet van het Mulier Instituut is gebaseerd op het wetenschappelijk artikel ‘Trends in neuromotor fitness in 10-to-12-year-old Dutch children: a comparison between 2006 and 2015/2017 van Anselma e.a. (2020).
In dit onderzoek zijn scores op verschillende motorische fitheid testen uit 2015 en 2017 van ongeveer 1.500 basisschool-kinderen vergeleken met scores van fitheid van ongeveer 2.000 basisschoolkinderen (10-12 jaar) die verzameld zijn in 2006.
De belangrijkste conclusies van de factsheet zijn:
- In de periode van 2006 tot en met 2017 is een (licht) dalende trend in de motorische fitheid van basisschoolkinderen (10-12 jaar) te zien. Een meerderheid van de kinderen scoort op de meeste elementen van motorische fitheid onder de Nederlandse normwaarden. Nederlandse kinderen laten een positievere score zien wanneer hun scores vergeleken worden met de Europese norm.
- Jongens en meisjes waren in 2015 en 2017 minder snel en behendig, minder lenig en ze scoorden minder goed op kracht onderdelen dan jongens en meisjes in 2006.
- Jongens en meisjes hebben in 2015 en 2017 wel een betere oog-/handcoördinatie dan in 2006. Mogelijk kan dit worden verklaard doordat kinderen tegenwoordig veel meer gebruikmaken van de (spel)computer en mobiele telefoon.
- Op de testonderdelen duurkracht van de armen, beweegsnelheid en behendigheid, romp- en beenkracht en lenigheid scoort een meerderheid van de jongens en meisjes onder de Nederlandse normwaarden.
De Nederlandse en de Europese normschalen zijn gebaseerd op gemiddelden van representatieve groepen kinderen. In de toekomst zou een discussie gevoerd kunnen worden over de mogelijkheid om tot absolute normschalen te komen, zoals bij de Beweegrichtlijn.
Een absolute norm zorgt ervoor dat kinderen niet beoordeeld worden op hun prestaties ten opzichte van een gemiddelde van een groep maar op basis van wat minimaal nodig is om bijvoorbeeld deel te nemen aan beweegactiviteiten of voor een optimale gezondheid.