Physical fitness and physical behavior in (wheelchair-using) youth with spina bifida (2017)

Rolstoel-rijdende kinderen en hun ouders geven aan dat er veel factoren zijn die het lastig maken om mee te doen met beweegactiviteiten zoals buitenspelen en sporten. Helaas zijn hulpmiddelen (zoals rolstoelen) vaak niet optimaal, waardoor de voorwaarden om te komen tot bewegen ontoereikend zijn. Er zijn echter ook veel kansen die benut kunnen worden, zoals op het gebied van goede rolstoelvaardigheid, voldoende zelfvertrouwen en oplossingsgerichte strategieën en kennisoverdracht.

Rolstoel-rijdende kinderen die geboren worden met een open ruggetje (spina bifida) bewegen veel minder dan leeftijdgenoten. Dit is een belangrijk probleem omdat bewegen cruciaal is voor de gezondheid, maar ook voor de motorische, cognitieve, sociale en emotionele ontwikkeling. Een belangrijke barrière bij beweegactiviteiten ligt voor de rolstoel-rijdende kinderen in het contact met en de ondersteuning van mensen; vaak zien mensen geen mogelijkheden om kinderen met beperkingen mee te laten doen of worden deze kinderen te veel geholpen waardoor ze zich niet optimaal kunnen ontwikkelen en niet voor vol worden aangezien. Daarnaast geven zij aan dat er vanuit de zorg vanaf jonge leeftijd meer aandacht voor bewegen moet zijn zodat het een normaal onderdeel wordt van het dagelijks leven.

Goede rolstoelvaardigheid, voldoende zelfvertrouwen en oplossingsgerichte strategieën bieden perspectief. Daarnaast lijkt kennisoverdracht (kennis over beweegmogelijkheden bij kinderen met beperkingen) tussen bijvoorbeeld kinderfysiotherapeuten en sociale professionals, sporttrainers en gymdocenten essentieel. Momenteel zijn er nog geen effectieve wetenschappelijk onderbouwde behandelingen beschikbaar voor de kinderfysiotherapeut om kinderen met beperkingen meer te laten bewegen, maar een individuele aanpak waarbij gebruik wordt gemaakt van de kansen lijkt veelbelovend.