Rondhangen als tijdverdrijf (1985)

Rondhangen als tijdverdrijf is een veel voorkomende activiteit van jongeren. Vanwege de beoordeling van de straat als een ‘gevaarlijk’ opvoedingsmilieu hebben pedagogen tot nu toe een bezorgde aandacht aan de dag gelegd. In het jeugdonderzoek blijkt daarentegen voor dit rondhangen nauwelijks interesse te bestaan, tenzij het zich als voor de samenleving ‘gevaarlijk’ manifesteert. Zo zijn er vele studies verschenen over jeugdbendes, voetbalvandalen, hippies, punks, harddruggebruikers, spijbelaars en vroegtijdig schoolverlaters. De auteur heeft het rondhangen van ‘gewone’ jongeren, buiten de opvoeders om, van dichtbij bekeken. Een tweetal opvallende verschijnselen treedt daarin op de voorgrond. Ten eerste, de gespannen verhouding tussen jongeren op straat en de directe sociale omgeving. Ten tweede, de ongelijkwaardige verhouding tussen jongens en meisjes. Vanuit de onderkenning van de maatschappelijk marginale positie van jongeren, worden enkele beleidsconsequenties getrokken voor jongerenwerk en jeugdbeleid.