Towards a feminist playology (2021)

Door middel van uitgebreid veldwerk toont Van den Heuvel aan dat huidige theoretische kaders in sociale sportstudies onvoldoende zijn om adequaat rekenschap te geven van de ervaringen van vrouwenvoetbal spelers.  Met name lijken de bestaande kaders ontoereikend om de bereidheid te duiden van topsporters om offers te brengen op het gebied van gezondheid, sociaal leven en financiële zekerheid. In plaats daarvan ontwikkelt Van den Heuvel een nieuw model in de sociale sportstudies mede geïnspireerd door de theorie van het spel van Johan Huizinga en anderen. Dit nieuwe model wordt “feministische ludologie” genoemd. De nieuwe theorie interpreteert de ervaring van vrouwenvoetballers door middel van de conceptuele categorieën van vrijheid van handelen en verzet tegen normativiteit; hierdoor wordt de bereidheid tot opoffering ook begrijpelijk gemaakt.