Vergezichten (1994)

Recreëren doen we allemaal, maar dat wil nog niet zeggen dat recreatie vanzelfsprekend is. De wensen en mogelijkheden tot vrijetijdsbesteding – massaal of juist alleen, in de stad of in de vrije natuur – zijn niet los te zien van ingrijpende maatschappelijke ontwikkelingen. Betekent dit nu dat de overheid zich met recreatie moet bemoeien? Of juist niet? In deze bundel laat een tiental wetenschappers en bekende Nederlanders zijn gedachten gaan over die vraag. Hun opvattingen, alle gebaseerd op zeer persoonlijke ervaringen, lopen uiteen en zijn vaak controversieel. Waarom bijvoorbeeld wil iedereen in Nederland toch ‘alles op dezelfde plek’? Waar vinden kinderen in de grote stad nog een ‘niet-geregeld landje’? Waarom zou je ‘vijf dagen halfzacht werken’ als je ook drie dagen hard kunt werken en daarna drie dagen vrij? En wat betekent het wanneer je als nietsvermoedende wandelaar ‘een oerkreet hoort waar je je het lazarus van schrikt’?