Voet bij stuk (1995)

Uit dit onderzoek blijkt onder andere dat geen enkele wet of regeling het recreatief medegebruik of de toegankelijk van het landelijk gebied in zijn algemeenheid regelt. Door de verschillende invalshoeken en beleidsdoeleinden achter de wettelijke instrumenten en de overlap van de werkingsgebieden achter de wettelijke instrumenten van de wet- en regelgeving, kan gesproken worden van een onoverzichtelijke situatie. Verder kan geconcludeerd worden dat wetgeving slechts een instrument is: niet alleen het doel waarvoor een instrument ontworpen wordt bepaalt het uiteindelijke resultaat, ook de wijze waarop een instrument ingezet wordt en wie daar invloed op hebben is van belang. Veel instrumenten bieden in principe de mogelijkheid om wandelmogelijkheden te realiseren en te behouden, maar de toepassing ervan is niet gericht op wandelaars. Ten aanzien van de strategieën die wandelaars kunnen hanteren om wandelmogelijkheden te beschermen of tot stand te brengen, is geen eenduidige handelswijze te noemen die veel resultaten belooft. Door de grote versnippering in het bestaan, maar vooral in de mate van werking van de regelingen, lijkt het in de huidige situatie vooral van belang een steeds wisselende positie in te nemen: de positie die in elke situatie het meest oplevert.